رایانش ابری چیست: مدل‌های پیاده‌سازی رایانش ابری

مدل‌های پیاده‌سازی رایانش ابری به چهار قسم است: ابری عمومی (Public Cloud) و ‌ابری خصوصی (Private Cloud)، ابر اجتماعی (Community Cloud) و ابری ترکیبی (Hybrid Cloud)

مدل ابر عمومی یا Public Cloud

که کلیه‌ی زیرساخت‌های این مدل در ابر و در فضای اینترنت هستند و تمام کاربران، از هر جا، به سرویس‌های خود دسترسی دارند. به‌علاوه، از جمله مزایایش جابه‌جایی بین دیتاسنتر‌های مختلف است که برای افزایش میزان امنیت می‌توانند به کار بنندندش. در سرویس‌ ابری عمومی، هیچ دغدغه‌ای از جهت سخت‌افزار و دیتاسنتر متوجه کاربران نخواهد بود.

مدل ابر خصوصی یا Private Cloud

این مدل مخصوص سازمان‌هایی است که از پیش مرکز داده (Data Center) و منابع سخت‌افزاری دارند و علی‌رغم مزایای فراوان سرویس ابری، علاقه دارند از این سرویس استفاده کنند. ازاین‌رو، برای استفاده از منابع سخت‌افزاری موجود به نفع احسن، راه‌اندازی سرویس رایانش‌ ابری در داخل مرکز داده‌ی سازمان، گزینه‌ی پیشِ روست. در این مدل، سازمان همچون گذشته مسئول نگهداری از تمامی زیرساخت‌های موجود در مرکز داده است.

مدل ابر اجتماعی یا گروهی یا Community Cloud

ابر اجتماعی در جایی به وجود می‌آید که چندین سازمان نیازهای یکسان دارند و  می‌خواند با همرسانی زیرساخت در مزایای رایانش ابری با هم سهیم شوند. در این مدل، در مقایسه با ابر عمومی، هزینه‌ها بین کاربران کمتری تقسیم می‌شود، به همین دلیل است که این گزینه گران‌تر از ابر عمومی است اما میزان محرمانگی، امنیت و سازگاری با سیاست‌های آن بیشتر است. نمونه‌ی ابرهای اجتماعی، «ابر گو گوگل»(Gov Cloud) است.

مدل ابر آمیخته یا ترکیبی یا Hybrid Cloud

این مدل درواقع ترکیبی از دو مدل عمومی و خصوصی است. در سرویس ابری ترکیبی، هم از منابع سخت‌افزاری شرکت استفاده‌ی بهینه می‌شود و هم بیشترین بهره از سرویس ابری گرفته می‌شود (مثلاً پایداری بالاتر). سرویس ابر عمومی تعداد مرکزداده‌ها بیشتری به کاربر می‌دهد؛ درنتیجه درمقایسه با سرویس ابر خصوصی، احتمال آنکه از دسترس خارج شود (down شود) کمتر است.   پست‌ها مرتبط: رایانش ابری چیست؟